Sem riüssii a salüdat mi e la Silvana, sabat passaa, 18 da febrar, a Casa Serena, par i tò 102 ann,ma ta gh’evat i öcc séraa. Alora mi t’o dii: – Mariuccia, vèrd qui öcc che vöri fatt i augüri! Macchè, nagott…alora t’o domandaa: – Mariuccia, ma ti ta ma séntat?…ta m’è fai da si con la testa, halleluya! La m’a sentüü!
T’è vist che finalmént al t’a ciamaa? Ti che ta disévat sempro: “QUEL SÜ LÀ, AL MA VÖR MIA! Anca se ti, in fond, t’è incominciaa a mörì ul dì che ta sé naia via dal tò apartamént, in via Du Four…quél l’è stai un vero dramma, ma ta pudévat mia restà lì da par ti, l’eva tropp periculos. Ta sa régordat quand a t’o domandaa comè l’eva a la CASA SERENA e ti ta mè rispondüü: – A gh’o ammò da capì parché i la ciama serena!!!! Cert che l’è ‘na batüda e mi ga domandi scüsa a tücc quii che i è stai visin a ti in sti ann a la CASA SERENA parché i è stai tücc di veri ANGELI CUSTODI, in sü la tèra e ai ringrazi tantissim.
Leggi »